بر من ترحمي کن، بنگر که بي‌تو چونم؟ اي نرگست به شوخي صد بار خورده خونم

اوحدي مراغه اي

هفته آخر مرداد به همراه خانواده سفري به تهران و مازندران داشتيم. در زمان بازگشت در ذهنم به مرور پستهايي كه تصميم به نگارششان در ماه شهريور داشتم پرداختم. شكل شاه، همايش داروسازان، تله كابين رامسر و بزرگراه احمدي نژادي عنوان چهار پستي بودند كه براي آن ماه در نظر گرفته بودم. همچنين در آن سفر تصميم گرفتم كه با توجه به نزديك شدن تعداد پستهاي وبلاگ به اعداد سه رقمي، يكصدمين پست را به صورت پستي ويژه و با عنوان "صد" با مضموني طنز گونه و خودماني به رشته تحرير درآورم.

اين برنامه تا انتشار پست تله كابين رامسر ادامه يافت ولي پس از آن بنا به دلايلي متوقف شد به طوري كه در فاصله اي دو ماهه تنها يك پست آنهم پيش بيني نشده و براي خالي نبودن عريضه (عكاسي در شب) نوشتم.

عمده ترين دليل براي اين اتفاق نيز مشكلات عديده و پيش بيني نشده اينترنت و سايت بلاگفا بود.اين دو دقيقا در زمانهاي مناسب بازي در آورده و اذيت ميكردند. قطعي ها و كندي اينترنت كه به همراه فيلترينگ به امري عادي در ايران بدل شده و سايت بلاگفا هم با بعضي تغييرات و توقفات معني دار كه گاهي اوقات شائبه سياست بازي هم از آنها به مشام ميرسد واقعا شورش را درآورده است.

الان حدود دو سال و نيم است كه به همراه خانواده در شهر كرمانشاه زندگي ميكنيم و ارتباط با فاميل و دوستان براي ما به آساني گذشته نيست. از طرفي تعداد زيادي از دوستان و بستگان نيز در كشورهاي دور و نزديك، از استراليا تا ايالات متحده آمريكا زندگي ميكنند كه ارتباط با آنها براي ما بيشتر از طريق وب و اينترنت است. همچنين با توجه به ساعات اشتغال من كه در سه محل متفاوت بوده و با احتساب اياب و ذهاب روزانه بيش از 14 ساعت در خارج از منزل ميباشم، حجم زيادي از كارهاي روزمره خود همانند امور بانكي و اداري را بوسيله اينترنت انجام ميدهم. در اين ميان قطعي گاه به گاه اينترنت مرا به گمشده اي در ميان دريا و صحرا، بدون هيچ گونه وسيله ارتباطي بدل ميكند.

قطع سه روزه اينترنت ما در مهرماه امسال به علت تغييراتي در سيستم ISP و پس از آن اختلالي سه هفته اي در اتصال ما به مراكز بارگذاري تصاوير كه باعث شد خود من نتوانم وبلاگم را در طول آن مدت ببينم، (هيچيك از تصاوير قالب و متن وبلاگ نمايش داده نميشد) به شدت باعث سرخوردگي من گرديد. در ابتدا با توجه به اوضاع و احوال مخابرات و اينترنت در كشور فكر ميكردم كه سايت مورد استفاده من براي بارگذاري تصاوير فيلتر شده است، ولي دسترسي من به سايت به صورت مستقيم و بدون هيچ مشكلي ممكن بود. سپس اين احتمال را دادم كه از طرف سايت بلاگفا براي نمايش عكسها محدوديتي اعمال شده باشد كه متوجه شدم دوستان در ساير نقاط بدون مشكل تصاوير آنرا ميبينند. در نهايت مشخص شد كه ايراد به تغييرات اعمال شده در سيستم ISP مربوط بوده و با پيگيري به عمل آمده رفع گرديد. اين ميان تنها ذوق و شوق من به وبلاگ بود كه به شدت آسيب ديده بود.

از ديگر سو، اين وبلاگ برايم يادآور خاطرات و مسبب برقراري روابط دوستانه با تعداد زيادي از ايران گردان و علاقه مندان به طبيعت و تاريخ اين مرز و بوم بود. عزيزاني كه در اكثر موارد هنوز فرصت و افتخار ملاقات حضوريشان را نداشته ام ولي دنياي وبلاگ زمينه ساز آشنايي و دسترسي من به تجربيات و عقايد آنها را بود. همچنين در اين مدت افتخار كمك و راهنمايي تعداد زيادي از طبيعت گردان و ماهيگيران به صورت تلفني و يا ايميل را داشته ام كه با ابراز لطف خود پس از اجراي برنامه مرا قرين شادي و سرور نموده اند.

به هر حال با گذشت زمان دوباره تصميم به ادامه راه گرفتم، خصوصا كه كلي هم بابت خريد دوربين جديد هزينه كرده بودم. ابتدا تصميم داشتم كه از بلاگفا مهاجرت كرده و به يك سرويس ديگر در خارج از مرزهاي ايران كوچ كنم و از شما چه پنهان انتقال اطلاعات را هم آغاز كردم، (آدرس جديد را در زمان مقتضي در وبلاگ درج خواهم كرد) ولي بعد تصميم گرفتم كه اين كار را به صورت موازي انجام داده و كماكان به استفاده از بلاگفا ادامه دهم.

براي نگارش اين پست طبيعتا به ذهني باز و تازه نفس نياز بود كه به همين منظور هفته اول آبان را مرخصي گرفته و به بهانه انجام چند كار مهم!!! به تهران و مازندران رفتم. طي اين برنامها 8 روزه (از جمعه تا جمعه) قرار بود كه علاوه بر ديداري از نمايشگاه مطبوعات و تمديد اشتراك مجلات ايران گردي و طبيعت گردي، و كمي هم خريد لوازم مورد نياز، (دوربين و كفش كوهنوردي و عينك آفتابي و لوازم ماهيگيري و ...) دوشنبه صبح براي انجام كاري شخصي به مازندران رفته و پس از آن براي يك برنامه صيد اردك ماهي، در كنار تالاب انزلي به دوستان ملحق گردم. در مسير بازگشت نيز قرار بود ملاقاتي با يكي از خوانندگان وبلاگ در شهر رشت داشته و دوست ديگري را نيز در سفري كه به شهر همدان داشت ببينم.

برنامه هاي تهران به طور كامل و طبق برنامه پيش رفت، خصوصا عمليات خريد و تخليه حساب بانكي كه به شكل غير قابل باوري از اهداف پيشبيني شده فراتر رفت!!! ولي با آغاز دور دوم سفر مشكلات خود را نشان داد. اول از همه جاده هراز دقيقا در زمان مورد نظر من، به مدت 3 روز به منظور ايمن سازي مسير در گالري شيطان مسدود شد. هوا هم برايم سنگ تمام گذاشته و در تمام جاده هاي پيموده شده در طي اين 8 روز با باران از من استقبال نمود. البته از هواشناسان خارجي خيلي حساب برد و در طول اين مدت مطابق پيشبيني آنها در استانهاي شمالي بارندگي نبود. كار اداري من در شهر نور هم متاسفانه به جاي چند ساعت، دو روز طول كشيد و من تازه ساعت 20 شب چهارشنبه شب امكان سفر به استان گيلان را پيدا كردم.

با وجود دوري راه،‌ شوق ديدن دوستان برايم انگيزه كافي جهت سفر شبانه را ايجاد كرده بود ولي طي تماس تلفني با آنها مشخص شد كه به علت مشغله دوستان هيچيك از سه ملاقات برنامه پاياني اين سفر محقق نخواهد شد. بدين ترتيب دومين برنامه سفر من به استان گيلان در سال جاري نيز به اجرا در نيامد و من يك روز زودتر به كرمانشاه برگشتم تا پس از يك ماه براي اولين بار روز جمعه را در اين شهر و در خانه بگذرانم.

و اما پست جديد، 100:

اصولا بايد گفت كه SAD بر دو نوع است:

يكي آنكه با حرف "س" شروع ميشود و آن عبارتست از ديواري بعضا عظيم كه جلوي رودخانه ميبندند تا آب پشت آن جمع شود تا لابد بتوان در آن بخوبي شنا، قايق سواري يا ماهيگيري كرد. واضح و مبرهن است كه سد چيز خوبي است به شرطي كه با مطالعه كافي و در نظر گرفتن كليه جوانب زيست محيطي، زمين شناختي، ميراث فرهنگي، و خيلي مسائل ديگر ساخته شده و در بالا و پائين دست آن اصول آبخيزداري رعايت گردد.

و اما نوع دوم آن كه با حرف "ص" آغاز ميشود، عددي است كه خيلي ها دوست دارند به آن اندازه عمر كنند (بلكه هم بيشتر!) و بعضا به عنوان عددي بزرگ به كارش ميبرند. در اين ميان جناب ما هم كه در طي سه سال از راه اندازي اين وبلاگ بدون دود كردن حتي يك دانه اسفند، نود و نه پست در آن منتشر كرده ايم، تصميم گرفتيم كه با انتشار پستي ويژه، اهميت اين كار را به خوانندگان يادآور گرديم.

اندر اهميت اين كار و عظمت عدد صد همين كافي است كه بدانيم در ديوان حافظ شيرازي حدود 80 بار كلمه صد به كار رفته است. البته ميگويند كه خواجه تلاش زيادي براي رساندن اين عدد به صد داشت ولي قافيه بيش از اين با او همراهي نكرد.

صد عزيز است، غنيمت شمريدش صحبت

بايد گفت كه به علت علاقه مفرط حافظ به گل و بلبل، او در اين شعر از كلمه گل به جاي صد استفاده كرده است ولي ما آنرا به همان شكل اصلي نوشتيم تا شما هم اين پست را جور ديگري ببينيد. همان جور كه خودمان ميبينيم.!!

بدين منظور در اين قسمت با كنكاشي در ديوان رند شيراز، تعدادي از اين ابيات و مصاديق امروزه آنها در عالم وبلاگ نويسي را مرور ميكنيم.

تكيه بر تقوي و دانش در طريقت كافري است راه رو گر صد هنر دارد، توكل بايدش

اصولا وبلاگ نويسي و مرتب نوشتن در آن، علاوه بر وقت آزاد، به مهارت و آشنايي مناسب به موضوعات پرداخته شده در آن نيز نيازمند ميباشد. نوشتن بدون علم كافي و مستندات لازم، و يا كپي برداري صرف از ساير منابع، بعد از چندي به بي اعتباري وبلاگ منجر خواهد شد.

بس آسان مينمود اول، غم دريا و بوي سود غلط كردم كه اين طوفان، به صد گوهر نمي ارزد

از طرفي ورود به دنياي مجازي با هویت واقعي و با استفاده از نام و مشخصات اصلي خود در ايران كاري جسورانه و با ريسك بالا است و هر آن احتمال ميرود كه نام شما نيز در پرونده هايي مانند وبلاگ نويسان آورده شود. بي دليل نيست كه حجم عمده مطالب در وبلاگستانهاي ايراني با نامهاي مستعار منتشر شده و نويسندگان آنها نامعلوم ميباشند.

صد آبرو به نيم نظر ميتوان خريد خوبان در اين معامله تقصير ميكنند

بنده خدا حافظ هم از خوانندگاني كه از نوشتن يك نظر خشك و خالي هم دريغ ميورزند دل پري داشت.

صد نامه فرستادم و آن شاه سواران پيكي ندوانيد و پيامي نفرستاد

واقعا خيلي ها نميدانند كه نظراتشان در قسمت كامنت ها چقدر روحيه بخش و بعضا الهام بخش وبلاگ نويس ميباشد.

از نامه سياه نترسم كه روز حشر با فيض لطف او، صد از اين نامه طي كنم

احتمالا منظور حافظ از اين بيت اشاره به قالب قبلي وبلاگ من كه در زمينه اي سياهرنگ نوشته ميشد است، قالبي كه به علت سنگيني آن و دير باز شدن صفحات آن با سرعت لاكپشتي اينترنت ايران مجبور به تعويض آن شدم. البته در حال حاضر هم با قلم سياه، كاغذ سپيد وب را سياه كرده و رج ميزنم تا پيامي سوي دلداري چند فرو فرستم.

ادب و شرم ترا خسرو مهرويان كرد آفرين بر تو كه شايسته صد چنديني

حكايت خوانندگان عزيزي است كه بر ما منت نهاده و تراوشات ذهني و قلمي و تصويري ما را تحمل مينمايند. مطالبي كه با وجود تلاش وافر من براي صحت و كاربردي بودنشان، هنوز تا كامل شدن راه بسيار دارد.

آن سفر كرده كه صد قافله دل همره اوست هر كجا هست خدايا به سلامت دارش

به همراه حافظ ما هم دعاي خير خود را بدرقه راه همه ايران گردان و طبيعت دوستان عزيزي كه در راه شناساندن و معرفي جاذبه هاي طبيعي و تاريخي اين مرز و بوم تلاش مينمايند كرده و سفرهايي پر بار و بيخطر براي همه آرزومنديم.

همچنين جاي آن دارد تا يادي از غلامعباس جعفري، تصويرگر و راهنماي برجسته طبيعت و كوهستان ايران كه دوشنبه ۱۶ شهریور بر اثر واژگوني قايقش در رودخانه خروشان تريشولي (Trishuli)، واقع در منطقه Mugling - Narayanghat كشور نپال گرفتار گرداب و ناپديد شد، داشته باشيم.

مراسم نکوداشت اين شخصيت فرهيخته ايران زمين، از ساعت 17 الي 20 پنجشنبه 21 آبان ماه در فرهنگسراي پايداري واقع درخیابان شریعتی، پشت حسینیه ارشاد، ميدان قبا، برگزار مي‌گردد.

هر شبنمي در اين ره، صد بحر آتشين است دردا كه اين معما، شرح و بيان ندارد

  
+ نوشته شده در سه شنبه نوزدهم آبان ۱۳۸۸ ساعت ۱۲:۱۹ ق.ظ  توسط  نادرالحکما دواساز