برای رسیدن به دشت لار دو مسیر وجود دارد:

1- مسیر پلور به سد لار و محیط بانی دلیچایی که مسیر اصلی منطقه محسوب میشود.

2- مسیر لواسان، ایرا و گردنه قوشخانه که نیاز به اخذ مجوز و هماهنگی قبلی دارد. 

به سمت گردنه قوشخانه

به سمت لار-گردنه قوش خانه

در این پست به معرفی مکانهای معروف و دیدنی دشت لار از شرق به غرب و شمال غربی خواهم پرداخت. البته شروع مسیر را انتهای دریاچه و مصب رودخانه لار در نظر گرفته ام. برای مبدا مسیر ها هم چشمه معروف به قُرقُره که در محل تلاقی جاده گردنه قوشخانه به رودخانه لار واقع شده است را در نظر گرفته ام.

در سالهای گذشته که ما به لار میرفتیم دریاچه سد تقریبا در فاصله5.5 تا 6 کیلومتری محل رسیدن جاده به رودخانه لار و کمی پس از پیوستن رودخانه های سیاه پلاس و الرم به رودخانه اصلی شروع میشد که هم اکنون با حدود 15 متر کاهش سطح آب، بیش از سه کیلومتر عقب نشینی کرده است و به همین دلیل اکنون در محل معمول ماهیگیری ما در دهه 70 (منطقه تفرجگاهی) دیگر دریاچه وجود نداشته و رودخانه در بستر آن در جریان است.

منطقه تفرجگاهی

پست محیط بانی تفرجگاهی 

 در آن زمان همیشه تعدادی ساختمان در سمت دیگر دریاچه توجه ما را به خود جلب میکرد که شنیده بودیم قرار بوده یک مجتمع اقامتی- تفریحی متعلق به ارتش باشد و احتمالا تردد به آن با استفاده از هلیکوپتر صورت گیرد و به علت نبودن راه مناسب در سمت مفابل هیچگاه نتوانسته بودیم از نزدیک آنها را ببینیم ولی در این سفر بالاخره این موقعیت برای ما فراهم شد و با تکیه بر سه ماشین دو دیفرانسیل مجهز موفق به دیدن آن از نزدیک شدیم.

ویلاهای مخروبه ارتش 

 از این مکان و با نگاه به سمت جنوب میتوان تا منطقه موسوم به موسی کش را مشاهده کرد.

منطقه موسی کش

اولین عارضه طبیعی پس از دریاچه در این محل رودخانه الرم است که از سمت شمال به رودخانه میریزد (4.700 از مبدا) و در سمت مقابل و کمی پیش از آن (4.200 از مبدا) رودخانه سیاه پلاس از سمت جنوب وارد رودخانه اصلی لار میگردد.

دره الرم 

 رودخانه سیاه پلاس

 اگر پس از رسیدن به کنار رودخانه به سمت چپ و شمال غرب حرکت کنیم اولین عارضه طبیعی رودخانه چهاربره است که از سمت غرب به رودخانه اصلی که در این منطقه به سمت جنوب شرقی جریان دارد میپیوندد.

 رودخانه چهار بره

 هم اکنون بر روی تراسی که بین این دو رود واقع شده است پاسگاه محیط بانی کمردشت ساخته شده است که با استفاده از یک پل فلزی قدیمی بر روی رودخانه چهاربره قابل دسترسی است.

محیط بانی کمردشت

4.5 کیلومتر بعد از پل فلزی چهاربره با استفاده از پلی سیمانی که با استفاده از چند لوله در سالهای اخیر ساخته شده است میتوان به سمت دیگر رودخانه رفت و دیگر دردسر عبور از بستر رودخانه را به فراموشی سپرد. دو کیلومتر بالاتر از این پل و در سمت شمال رودخانه بنای کوچکی با عنوان امامزاده پنج تن قرار دارد  که در گذشته به امامزاده یورد قیدر (نام کوه مجاور آن) معروف بود.

امامزاده پنج تن (یورد قیدر) 

با 4 کیلومتر گذر از این امامزاده  به چشمه دوبرار در سمت مقابل و جنوب رودخانه اصلی میرسیم. نام این چشمه به علت وجود دو چشمه با فاصله حدود 30 متر بر روی صخره سمت مقابل مسیر گذاشته شده است.

چشمه دوبرار - قل شرقی

تا جایی که به خاطر دارم در گذشته آب این چشمه ها بسیار بیشتر بوده و از ارتفاع بالاتری به صورت دو آبشار کوچک وارد رودخانه میشدند که در حال حاضر مشخص است آنها هم دچار عوارض کم آبی شده اند.

چشمه دوبرار - قل غربی

در روبروی این دو چشمه بقایای نیمه کاره ساختمانی سنگی دیده میشود که به کاخ نیمه تمام شاپور غلامرضا معروف است ولی من هیچگاه آن را به یاد نمی آورم و فکر میکنم بنایی تازه ساز و متعلق به پانزده سال اخیر میباشد.

بنای نیمه کاره 

 به سمت منطقه خرسنگ از چشمه دوبرار 

 به سمت سد لار از چشمه دوبرار

 در آن سالها چشمه دوبرار حد مجاز ماهیگیری در رودخانه لار بوده و پس از آن منطقه حفاظت شده خرسنگ کوه آغاز میگردید که ماهیگیری در آن ممنوع بود. 

 رود لار

 حدود 1500 متر پس از گذر از چشمه دوبرار، دره ای وسیع در سمت شمال رودخانه اصلی دیده میشود که ادامه آن به منطقه بلده و در نهایت نور در استان مازندران میرسد. این دره در مسیر جاده ای قرار گرفته که سالها قبل صحبت از ساخت جاده جدید تهران -نور در آن پیش آمده بود و 8 سال پیش در پستی با عنوان به کجا چنین شتابان؟ در مورد آن نوشته بودم.

کمی کمتر از 4 کیلومتر که وارد این دره شویم آبشاری بلند و زیبا در سمت چپ خودنمایی میکند که البته از فاصله دور هم قابل رویت است. این آبشار که به آبشار قو یا سفیدآب معروف است ارتفاعی بیش از 100 متر دارد یکی از زیباترین جلوه های بصری این منطقه میباشد.

 آبشار قو (سفیدآب) 

آبشار قو (سفیدآب)

حدود دو کیلومتر بعد از گذر از این دره به سمت بالا دست رودخانه لار برکه زیبایی در سمت راست رودخانه و جاده قرار دارد که پیدا کردن آن از جاده اصلی کمی مشکل است و بهتر است برای پیدا کردن آن مسیری که به کوه نزدیک است را انتخاب نمایید.

این برکه بیضی شکل با بیشینه طول حدود 75 متر به نام برکه کهریزک معروف است و البته سظح آب آن هم دچار کاهش شده است.

برکه کهریزک 

این برکه دقیقا روبروی تنگه یونزا واقع شده است. تنگه یونزا ادامه مسیری است که از سمت رودبار قصران و روستای گرمابدر، با گذر از گردنه خاتون بارگاه به منطقه لار وارد میشود.

تنگه یونزا از برکه کهریزک 

در گذشته ادامه مسیر گردنه خاتون بارگاه از این تنگه گذشته و وارد دشت لار میشد که با ممانعت سازمان محیط زیست از ادامه عملیات راه سازی، قسمتهایی از این جاده توسط بهمن های زمستانی و سیلاب های فصلی به گونه ای تخریب شد که هم اکنون تنها با پای پیاده میتوان آن را طی کرد.

تنگه یونزا - به سمت گردنه خاتون بارگاه

این نقطه آخرین مقصد سفر ما بود و بعد از انداختن عکسی هم از کوهستان خرسنگ بازگشت در مسیر را آغاز کردیم.

کوهستان خرسنگ 

در طول این سفر به علت ابری بودن هوا امکان دیدن قله دماوند را نداشتیم ولی در آخرین لحظات با مساعدت باد، قسمتی از نقاب ابری این نماد ملی کشورمان به کنار رفت و چشممان به جمال برفی آن روشن شد.

دیو سفید پای دربند

و بار دیگر از لار بازگشتیم تا ببینیم دیگر بار کی فرصت دیدار مجدد را خواهیم یافت.

فقط امیدوارم این دفعه 16 سال طول نکشد.!!!

خداحافظ لار-به سمت گردنه قوش خانه 

ماییم و آستانه عشق و سر نیاز          تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست 

به سمت تهران-از گردنه قوش خانه

  
+ نوشته شده در دوشنبه دوازدهم خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۷:۵۵ ب.ظ  توسط  نادرالحکما دواساز