ديشب آخرين روز كاري من در سال ۱۳۸۷ بود. البته امروز نوبت كاري من بود كه با ديروز جابجايش كردم تا بتوانم امروز به تهران آمده و سال تحويل در كنار پدر و مادرم باشيم. ديشب حدود نيمه شب به خانه برگشتم و طبق معمول بلافاصله به سراغ كامپيوتر و كنترل ايميل‌ها و كامنتهاي دوستان رفتم. در كامنتهاي وبلاگ، تبريكي از آقاي پرویز شجاعی پارسا، نويسنده وبلاگ وزين ایران سرزمین من به مناسبت فرا رسيدن سال نو داشتم كه عينا در زير آنرا ميبينيد:
بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک
شاخه های شسته ، باران خورده پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگهای سبز بید
عطر نرگس ، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک میرسد اینک بهار
خوش به حال روزگار ...
خوش به حال چشمه ها و دشتها
خوش به حال دانه ها و سبزه ها
خوش به حال غنچه های نیمه باز
خوش به حال دختر میخک که میخندد به ناز
خوش به حال جام لبریز ازشراب
خوش به حال آفتاب ؛
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش میشود هفتاد رنگ ...
وبلاگ ايشان يكي از وبلاگهاي مورد علاقه من ميباشد كه به سبك گزارش و سفر نامه به همراه استفاده مناسب از عكسهاي زيبا نگارش ميگردد كه من هم سعي ميكنم از همين سبك البته با تفاوتهايي در پست هاي مرتبط با گردشگري استفاده كنم.
اواخر سال ۱۳۸۵ بود كه براي دومين بار وبلاگ نويسي را شروع كردم. در آنزمان تصميم داشتم بيشتر در مورد رشته كاري خودم يعني صنعت داروسازي و مديريت كيفيت بنويسم. البته گردشگري نيز كه جزيي لاينفك از زندگيم است و مسلما جاي خود را در وبلاگ خواهد داشت. اينبار هم حجم بالاي كار باعث ايجاد وقفه هاي طولاني در نگارش مطالب شد ولي با تغييري اساسي كه در برنامه كاري خود داده و كناره گيري موقت از كار در صنعت، فرصت بيشتري جهت رسيدن به ساير جنبه هاي زندگي پيدا كردم.
تا تابستان امسال فكر نميكردم كه اين وبلاگ به جز خودم بازديد كننده ديگري داشته باشد چرا كه تعداد افرادي كه از وجود آن اطلاع داشتند به انگشتان دست هم نميرسيد ولي كم كم كامنتهاي نوشته شده در زير مطالب و همچنين مشاهده تعدادي از عكسهايم در سايتها و وبلاگهاي ديگر مرا به ادامه مرتب آن تشويق كرد. از طرفي پيامهاي رسيده و توجه بيشتر خوانندگان به مطالب گردشگري باعث تغيير رويكرد من به سمت گردشگري و پس از آن محيط زيست گرديد.
شايد بزرگترين دستاورد ادامه اين كار آشنايي با عزيزاني فرهيخته در عرصه گردشگري، محيط زيست و خبر رساني بود كه واقعا براي مني كه در شهري غريب و به دور از دوستان و خانواده بودم واقعا غنيمت بود.
اميدوارم در سالهاي آينده نيز اين نوشته ها و روابط ادامه يافته و با كمك يكديگر در امر اطلاع رساني در زمينه گردشگري و محيط زيست بيش از پيش موفق باشيم.
در خاتمه فرا رسیدن نوروز باستانی و آغاز سال نو، این گرامی ترین یادگار نیاکان را خجسته باد گفته، سالی سرشار از تندرستی و شادکامی و پیروزی را برای همه نیک منشان و راستی جویان ایران و جهان آرمان دارم.
سال نو مبارك
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و نهم اسفند ۱۳۸۷ ساعت ۱۱:۵۲ ب.ظ توسط نادرالحکما دواساز
