شركت در مجلس ترحيم يكي از آشنايان باعث شد تا در مهرماه سفري به تبريز داشته باشم. با توجه به تعطيلي مدارس در آن زمان (22 مهرماه مصادف با شهادت امام جعفر صادق) تصميم گرفته شد كه به صورت خانوادگي به اين سفر برويم.

در مسير برگشت از تبريز به كرمانشاه عرفان اصرار داشت كه درياچه اروميه را ببيند. هر چه ميگفتم كه درياچه در قسمتهاي نزديك مسير ما به علت خشكسالي خشك شده است باور نميكرد. در نهايت قرار شد براي ديدن درياچه به بندر رحمانلو برويم. با توجه به عمق كم و شيب كم منطقه جنوبي درياچه اروميه، اين منطقه تنها نقطه اي بود كه به علت پيشروي كوه در درياچه اميد به ديدن آب داشتيم.

بدين منظور 4 كيلومتر مانده به شهر عجبشير، در سمت راست وارد جاده بندر رحمانلو شديم. با طي حدود 5 كيلومتر در اين مسير و حدود 300 متر پس از خروج از روستاي رحمانلو بايد به خروجي در سمت چپ پيچيد. جالب اينجاست كه بر سر اين سه راهي يك تابلوي سه گوش نصب شده كه تنها وجهي از آن كه از سمت مسير فرعي قابل ديدن است داراي سطح و نوشته ميباشد و البته بر روي آن نوشته شده "مجتمع گردشگري رحمانلو".!!!

با رسيدن به بندر، زميني خشك و نمكزار در مقابل چشمانمان گسترده شد. هر چند كه خشك شدن درياچه برايمان ناراحت كننده بود، ولي مناظر بوجود آمده هم زيبا و به ياد ماندني بود.

تابلوي "مجتمع گردشگري رحمانلو" در مسير رفت

تابلوي "مجتمع گردشگري رحمانلو" در مسير برگشت

بستر خشك درياچه اروميه

قايقهاي برجاي مانده بر ساحل درياچه

اسكله اي به سوي ؟

بلورهاي نمك بر بستر خشك درياچه

اينهم منطقه ويژه شناي آقايان!!!

  
+ نوشته شده در سه شنبه بیست و ششم آبان ۱۳۸۸ ساعت ۱:۱۸ ب.ظ  توسط  نادرالحکما دواساز