موزه سنندج در اصل بخش بیرونی عمارت ملا لطف الله شیخ الاسلام بوده است که حدود ۱۵۰ سال پیش در اواخر حکومت ناصرالدین شاه قاجار توسط شخص نامبرده که یکی از علمای بزرگ اهل سنت در دوره قاجاریه بود ساخته شده است. عمارت پس از ‏فوت بانی آن توسط نوادگان او به دو بخش مجزا تفکیک گردیده و به فروش رسید. بخش اندرونی به تملک خانواده حبیبی و بخش بیرونی به تملک عبدالحمیدخان سنندجی (سالار سعید) در آمده است. سالار سعید بخش بیرونی را در سال ۱۳۳۶ ‏به اداره فرهنگ (آموزش و پرورش) واگذار نمود و تا سال ۱۳۵۱ این بخش در اختیار اداره فرهنگ بوده و از آن به عنوان مدرسه پیشاهنگان استفاده می شده است. در این سال از طرف وزارت فرهنگ و هنر وقت جهت تاسیس موزه تملک شده و پس از آماده سازی در مهر ۱۳۵۴ با نام موزه سنندج افتتاح گردید. همچنین بخش اندرونی در سال ۱۳۷۱ ‏به تملک اداره میراث فرهنگی در آمد و اکنون محل اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری استان کردستان می باشد.

ورودی موزه سنندج

محوطه موزه سنندج (خانه سالار سعید)

محوطه خانه حبیبی (اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری استان کردستان)

از شاخص ترین اجزای معماری ساختمان موزه سنندج میتوان به اروسی بسیار زیبای آن اشاره کرد. اروسی (Orosi) در لغت به معنی درب یا پنجره مشبکی است که به جای باز شدن به صورت معمولی و با گردش در حول لولا و پاشنه، بوسیله بالا رفتن و قرار گرفتن در محفظه ای که در بالای آن قرار دارد باز میشود. در ساخت ارسی معمولا از شیشه های رنگی برای زیبایی و جذابیت هر چه بیشتر آن استفاده میشود و نکته جالب در ساخت آن عدم استفاده از میخ و چسب برای اتصال قطعات متعدد آن میباشد. در حقیقت بوسیله کام و زبانه های چوبی، قطعات چوب و شیشه تشکیل دهنده اروسی به صورت همزمان به هم متصل میگردند.

اروسی موزه سنندج از نوع ۷ لگنه بوده و از ۴۲ هزار قطعه چوب و شیشه با نقوش زیبای جقه و اسلیمی ساخته شده است. با چنین مشخصاتی این اروسی بعد از اروسی کاخ گلستان بزرگترین پنجره اروسی کشور محسوب میگردد که توسط استاد محمد نجار باشی (قطارچیانی) طی ۴ سال ساخته شد.

نمای اروسی موزه سنندج از حیاط

نمای اروسی موزه سنندج از تالار اصلی

کلیه قسمتهای این عمارت از سنگ و چوب و آجر ساخته شده است. سقف سالن بزرگ عمارت از چوب قاب سازی شده و پوشش خارجی آن از شیروانی است. این بنا پس از انقلاب اسلامی به دلیلی نامعلوم دچار آتش سوزی گشته و خسارتهایی به اروسی ها و سقف های این بنا وارد شد که مجددا توسط استادکاران هنرمند هموطن به شکل اولیه بازسازی شده و مجددا زیبایی اولیه را به دست آورد.

سقف تالار اصلی موزه

شاخص ترین قسمت موزه مربوط به بخش تاریخی و پیش از اسلام موزه میباشد که در آن تعدادی از آثار مکشوفه در تپه زیویه در نزدیکی سقز و همچنین سه اسکلت مکشوفه از شهرک زاگرس سنندج در آن نگهداری میشوند.

همانگونه که میدانید عکاسی با استفاده از فلاش به جهت پیشگیری از آسیب های احتمالی ناشی از اشعه ماورای بنفش فلاش بر روی آثار ممنوع است. امیدوارم پایین بودن احتمالی کیفیت عکسها را به بزرگواری خود ببخشید.

فضای تالار اصلی (بخش تاریخی و پیش از اسلام) موزه سنندج

اسکلت شماره ۱ کشف شده در شهرک زاگرس سنندج (هزاره اول قبل از میلاد)

تزئینات مفرغی اسکلت کشف شده در شهرک زاگرس سنندج (هزاره اول قبل از میلاد)

اسکلت شماره ۲ کشف شده در شهرک زاگرس سنندج (هزاره اول قبل از میلاد)

اسکلت دو جنازه دفن شده در آغوش یکدیگر کشف شده در شهرک زاگرس سنندج (هزاره اول قبل از میلاد)

تزئینات از جنس عاج، کشف شده در تپه زیویه

حکاکیهای روی عاج، کشف شده در تپه زیویه

حکاکیهای روی عاج، کشف شده در تپه زیویه

وسایل تزئینی از جنس مفرغ، کشف شده در تپه زیویه

  
+ نوشته شده در چهارشنبه هشتم دی ۱۳۸۹ ساعت ۱۱:۵۹ ق.ظ  توسط  نادرالحکما دواساز