ادامه ماجراهاي سفر نامه هجيج، پاوه:

ساعت ۸ صبح جمعه و پس از صرف صبحانه به سمت روستاي هجيج حركت كرديم. براي رسيدن به هجيج بايد از پاوه به سمت شمال و شهر نودشه رفته، پس از پيمودن ۲۲ كيلومتر جاده پر پيچ و خم و قبل از رسيدن به رودخانه سيروان وارد روستايي به نام وراء در سمت راست جاده شده و از آنجا مسيري ۹ كيلومتري كه يك جاده خاكي باريك بوده و در بعضي نقاط از لبه پرتگاههايي عميق، مشرف به رود سيروان عبور ميكند را تا رسيدن به روستاي هجيج بپيماييم.

در مسير هجيج

در مسير هجيج

در ميانه اين مسير و ۵ كيلومتر قبل از روستاي هجيج، بر دامنه كوه شاهو و مشرف به دره اي سرسبز از درختان گردو و انار، روستايي به نام داريان قرار گرفته است. داريان بزرگترين و پر جمعيت ترين روستاي اين منطقه است كه با توجه به شيب كوههاي رفيع و عمق دره هاي منطقه، به علت وجود چشمه پرآبي در بالا دست روستا كه با دبي بيش از ۲۰۰ ليتر در دقيقه، ۳۵۰ متر بالاتر رودخانه سيروان قرار داشته و پس از طي ۴ كيلومتر به آن ميريزد، داراي آب فراوان و سوار بر باغات كشاورزان ميباشد.

روستاي داريان و باغات سر سبز آن

روستاي داريان و معماري كوهستاني آن

روستاي داريان و معماري كوهستاني آن

شغل اکثر مردم اين روستا باغداری و دامپروری بوده و در كنار آن، گروهی نیز به پرورش زنبور عسل اشتغال دارند. همچنين در سالهاي اخير، ترويج پرورش ماهيهاي سردابي توسط شيلات استان كرمانشاه، موجب ايجاد دهها استخر پرورش ماهي در كنار رودخانه و اشتغال بيشتر افراد منطقه شده است.

با توجه به هواي مطبوع صبحگاهي دو ساعتي در باغات روستا گشت و گذار كرده و سري هم به سراب روستا زديم. از آنجا كه قرار بود نهار را هم در باغ يكي از دوستان در همان محل صرف كنيم، يك ساعتي هم به آموزش آقا پسرها براي لانسه كشي در رودخانه اختصاص داديم كه حسابي سر حال آمدند.

آرمين و هنرش

عرفان و هنرهايش

در نهايت پس از سپري كردن چند ساعتي در محيط دلچسب روستا و صرف نهار، در ساعت 3 بعد از ظهر به سمت روستاي هجيج به راه افتاديم.

و اين ماجرا كماكان ادامه دارد.

  
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و یکم اردیبهشت ۱۳۸۸ ساعت ۸:۹ ب.ظ  توسط  نادرالحکما دواساز